கனடா நூற்றைம்பது

விற்பனர்க்கும் அற்புதமே
முற்றுமுதற் கற்பகமே
சிற்றருவிச் சொற்பதமே
சுற்றுலக முற்றுகையே
வெற்றிநிறை கற்றறிவே
 நெற்றிவளர் பொற்றழலே
உற்றதுணை பெற்றுயர
பற்றுகிறோம் நற்றமிழே

]

கிழக்கே சில்லென்று அட்லாண்டிக்
மேற்கே சிலுசிலுப்பாய் பசிபிக்
இருபெருங் கடல்களுக்கு இடையில்
வடதுருவத்தின் மடியில்
அமெரிக்காவின் தலையில்
விண்வெள்ளி மகுடமாய்
ஜொலிஜொலிக்கும் வனப்பே

நுங்கும் நுரையும் பொங்கும்
நூற்றைம்பதே வருட இளமையே

உனக்குள்தான் எத்தனை எத்தனை
செழுமை வளமை இனிமை

வரம் தரும் தேவதை வாரி வாரி இறைத்த
வைரமணித் தொட்டில்கள்
வசந்தங்கள் தாலாட்ட யௌவனம் ததும்ப
நனைந்து நனைந்து மிதக்கும் நந்தவனங்கள்

இலங்கைத் தீவை
ஒரு கைக் குழந்தையாய் அள்ளி
கனடிய ஏரிக்குள் அப்படியே அமர்த்தி
தலையில் எண்ணையும் தேய்த்து
கொஞ்சம் நீச்சலும் அடிக்க வைத்து
குளிப்பாட்டி மகிழலாமோ என்பதுபோன்ற
மாபெரும் நன்னீர் ஏரிகள்

இவையெல்லாம் வெறும் புற அழகுகள்தாம்
கனடாவின் அக அழகோ
அந்த ஆகாயத்தையே
ஆகச் சிறியதாக்கும் பேரழகு

இன்னல் பிளந்தெடுக்க
சுற்றும் இருளே வாழ்வாக
கண்ணில் மனந்துடிக்க
முற்றும் கிழிந்தே கிடந்தவென்னை
உன்னில் அணைத்தவளே
உயிரின் ஓலம் தணித்தவளே
மண்ணே புகலிடமே
என்றன் மற்றோர் தாய்மடியே

என்று பாடுகிறான்
ஓர் அகதியென்றால் அது
கனடாவின் ஆன்ம அழகினாலல்லவா?

உலகை கருணையால் நிறைத்துக்
கம்பீரமாய் இதழ் அவிழ்க்கும்
புன்னகையின் பெயர் தெரியுமா?

கனடா ஒரு கிருத்தவ நாடு
கனடா ஒரு முஸ்லிம் நாடு
கனடா ஒரு இந்து நாடு
கனடா ஒரு சீக்கிய நாடு
கனடா ஒரு பௌத்த நாடு
கனடா ஒரு மதமற்றோர் நாடு
கனடா ஒரு சிறுபான்மையினர் நாடு
கனடா ஒரு பெரும்பான்மையினர் நாடு

யார் எங்கே அச்சமற்று வாழ்கிறாரோ
அதுதானே அவர்களின் நாடு
அது மட்டுமல்லவா அவர்களின் வீடு?

ஆம்...
மற்றன யாவும் நாடு நாடு
எங்கள் கனடா ஒன்றே வீடு கூடு

பிள்ளைக்குப் பிள்ளை
தாய்கூட மாறுசெய்வாள்
தத்துப் பிள்ளைக்கும் மாற்றுச் செய்யா
உத்தமத் தாய் எங்கள் கனடா

இனவெறி பழக்கமில்லை
மதவெறி வழக்கமில்லை
நிறவெறி புரிந்ததில்லை
சாதிவெறி அறிந்ததே இல்லை

வெறிகளெல்லாம் எரிந்து விழ
தெய்வநிலை விரிந்து எழ

முட்காடுகளின் மேலே
பூத்திருக்கும் பனிரோஜா

வர்த்தகப் பந்தல்களின் மேலே
படர்ந்திருக்கும் இதயக்கொடி

புதைமணற் தடாகங்களின் மேலே
நீந்திக்கிடக்கும் ஆகாயத் தாமரை

பேரிடி மேகங்களின் மேலே
சமாதானமாய் உலவும் சமத்துவ நிலா

போர்முரசுக் கோட்டைகளின் மேலே
நல்லிணக்கம்பாடிப் பறக்கும் வெள்ளைப் புறா


அச்சத்தை விற்று நம்பிக்கை
பிரிவினையை விற்று இணக்கம்
வக்கிரத்தை விற்று கருணை
வன்முறையை விற்று அமைதி
கற்றுத்தரும் கனடாவின்
காற்றில் அடர்ந்த ஆக்சிஜன்
இன்னும் ஆயிரம் உலகங்களுக்குப்
போதும் தாராளம்

]

ஓர் இந்திய மணமகன்
ஸ்காட்லாந்தி மணப்பெண்
பங்களாதேசி மச்சான்
பாகிஸ்தானி மாமன்
இத்தாலி மைத்துனி
இந்தோநேசி சகலை
ஆப்ரிக்க நாத்தனார்
சீன மாமியார்

ஆம்
இங்கேதான் இங்கேதான்
எல்லோரும் ஓர்குலம் எல்லோரும் ஓரினம்
எல்லோரும் கனடா மக்கள்

]

தமிழா
இன்றுதானே
நீ கனடாவைக் கண்டாய்

ஆனால்
சங்ககாலத் தமிழ்ப்புலவனின்
ஞானக் கண் கப்பல்
என்றோ கனடாவின் கரை தொட்டு
நங்கூரம் இட்டுவிட்டதே
அறிவாயா?

அதனால்தான்
அவன் அன்றே பாடிவைத்தான்
யாதும் ஊரே யாவரும் கேளிர்

வேறு எங்கு கண்டாய்
இப்படி ஆரத்தழுவி அள்ளி முத்தாடும்
மெய்யிலும் மெய்யான கேளிரை

சோத்துக்கடையின்
அடுக்களைக்குள்ளேயே வந்து
தமிழனுக்குக்
கொத்துரொட்டி கொத்தித்தரும்
வேற்றுமொழிப் பிரதமரை

வெள்ளைக் குர்த்தாவுக்குள்
அச்சு அசல் பஞ்சாபியாய்
பாங்குரா நடனம் ஆடும்
வேற்றுக்கலைப் பிரதமரை

பள்ளிவாசல் சென்று
நோன்பு திறக்கப் பரிமாறி
துவாக்கள் கேட்கும்
வேற்றுமதப்  பிரதமரை
எங்கேனும் கண்டாயா?

இரண்டாம் தாயகமல்ல
கனடா எங்கள் முதலாம் தாயகம்
அதிலும் முதன்மைத் தாயகமென்றே
தழுதழுக்கும் குரல்கள்தாம்
இங்கே எத்தனை எத்தனை

கறை ரத்தக் காலடிகளையே
பதித்துவரும் உலகிற்குப்
பொற் பூப் பாதம் பதிக்கப்
பாடம் எடுக்கும் கனடாவே

உன்னை வாழ்த்துவதென்பது
பெற்ற தாயை வாழ்த்துவதல்லவா?

உன்னைப் பாராட்டுவதென்பது
அந்த சொர்க்கத்தையே பாராட்டுவதல்லவா?

2017 கனடா நூற்றைம்பதாம் பிறந்தநாள் விழா கவியரங்கக் கவிதை

No comments: