என் இதயச் சத்திரத்தில்
ஒரு நாளிரவில்
வலுக்கட்டாயக் குடிபுகுந்து
அட்டகாசம் செய்த
எண்ண நாடோடிகளை
உருவமைக்க
என் பிஞ்சு விரல்களை
விளையாட விட்டபோது
ஓர் அற்புதக் கவிதை
சுகப் பிரவசத்தில்
ஓ நானென்ன கவிஞனோ
என்று உள்ளம் துள்ள
ஊனின்றி உறக்கமுமின்றி
சுருட்டிக் கொள்ளும்
சிந்தனை வாலை
வருத்தி வரவழைத்த
கற்பனை நதிகளில்
தோய்த்துத் தோய்த்து
நிமிர்த்தி நிமிர்த்தி
கவிதைப் பூக்களென
மலரவிட்ட போது
என் வீட்டுக்
குப்பைக் கூடைகள்
ஏப்பம் விட்டன
1 comment:
சுருட்டிக் கொள்ளும்
சிந்தனை வாலை
வருத்தி வரவழைத்த
கற்பனை நதிகளில்
தோய்த்துத் தோய்த்து
நிமிர்த்தி நிமிர்த்தி
கவிதைப் பூக்களென
மலரவிட்ட போது
ஆகா... என்ன வரிகள் ஆசான்... எனக்கும் கொஞ்சம் அந்த சிந்தனை வாலை நிமிர்த்துவது எப்படி என்று சொல்லித்தாருங்களேன்
--
அன்புடன்
சிவா...
Post a Comment