கனடாவின் ஜூலைச் சூரியனே

இரவு தரும் அந்தரங்கத்தில்
நிர்வாணமாய்ச் சுழலும்
பூமியின் பொன்னழகை

வெளிர் மஞ்சள்
விழி விரித்து விழுங்க

அதிகாலை
ஐந்தரைக்கே
வந்துவிடுகிறாய்

போதாதென்று
இரவு ஒன்பதானாலும்
அப்படி ஏன்தான்
விரட்டித் திரிகிறாயோ
விடலைப் பொடியன்கள்
துப்பட்டா விரட்டும்
வீரியத்தோடு