சந்தவசந்தம் குழுமத்தில் நான் ஒரு கவியரங்கக் கவிதை பாடும்முன் நான் தந்த அவை வணக்கங்கள் இரண்டு
வைய அவைக்குயென் வணக்கம் - நான்
பையப் பழகிவரும் கவிஞன்
மெய்யும் பொய்யுமே கவிதை - அதைச்
செய்யக் கிடைத்ததே பெருமை
சந்த வசந்தமென் சொந்தம் - மனம்
உந்த உயிர்க்கவிப் பந்தம்
இந்த வானமே போதும் - இனி
எந்த மேகமும் பொழியும்
*
விற்பனர்க்கும் அற்புதமாய்
விண்நிறைந்த கற்பகமாய்
உயிர்பெருக்கும் தமிழுக்கென்
முதல் வணக்கம்
சொற்குவித்துப் பொன்முகட்டில்
கவிக்கொடிகள் பறக்கவிடும்
கவியரங்கத் தலைவர்க்கென்
தனி வணக்கம்
சுற்றமெனச் சூழ்ந்துகொண்டு
சந்தவிரல் கைகுலுக்கும்
வயதேறா வசந்தங்களே
அவை வணக்கம்
No comments:
Post a Comment