உடலறிவாய் மனமே

சொல்லவந்தேன் நான்

எனதேற்றங்களின் இமயத்தையென்று

துள்ளிக்குதித்தது

மனம்

நாவில்லாமல் சொல்லா

விழியில்லாமல் பார்வையா

நானில்லாமல் சொல்வதா

மிதக்காதே மனமே என்றது

உடல்

என்ன முடியும் உன்னால்

என்னைப்போல்

எண்ண முடியுமா கறியே

என்று தீ திரட்டியது

மனம்

உயிர் குறுக்கிட்டு

ஒரு நொடி பொறுப்போமே

சிந்தனை எரித்துச்

சொற்களாய்க் கோத்தெடுத்து

ஓடிவருகிறான் ஒரு கவிஞன்

உற்றுக்கேட்போமே

அவனை என்றது

வாயைக் கழற்றி

வாயில்வழி வீசிவிட்டு

செவியைத் துடைத்து

செறுகிக்கொண்டது சர்ச்சை

கவிஞன் துவங்கினான்

கவிதை சுழன்றது

o0o

உடலே உன் முதல் துணை

இறுதிவரை உன்னுடன் வரும்

ஒற்றைத் துணையும் உடலே

அதன் தேவை நிறைவேற்றத்

தவமிருக்கும் சேவகனே

மனம்

விருப்பங்களின் ஊற்றும்

வெறுப்புகளின் நாற்றும்

ரசனைகளின் வேரும்

பாசத்தின் கருவும்

உடல்

நஞ்சு உடலேறினால்

உனக்குத்தான் நாசம்

மனதிலேற

ஊருக்கே நாசம்

ஆணுக்கும் பெண்ணுக்கும்

இளமைக்கும் முதுமைக்கும்

உடல் மாற்றமே மனமாற்றம்

எதையும் காணாக் குருடருக்கும்

மனதை உருவாக்குவது

உடல்

உணவு உடை உறைவிடம் மட்டுமல்ல

உயிர்கூட உடலின் அவசியம்

சந்ததி விரிவதும் உலகம் துளிர்ப்பதும்

உடலின் அதிசயம்

உடல் ரேகைகள்

உன் தனியடையாளங்கள்

உடலே உன் தெளிவான முகவரி

மனமுகவரியோ உனக்குமே புதிர்

மனக்குயில் தங்கும் கூடு

உடலில்லையேல் ஏது வீடு

தாய் பிள்ளை உறவும்

தாம்பத்ய உறவும் உடல்

உள்ளத்தில் சுமப்பது சரியும் உறவு

உடலில் சுமப்பதே சாசுவத சிசு

மனம் அழிந்தால்

உடலும் உயிரும் வாழும்

உடல் அழிந்தால்...

மனம் செத்தவன்

ஓடுகிறான் உடல் மாய்க்க

உடலழியாது உயிர்பிரியாதென்ற

உண்மையறிந்ததனால்

உடலை வளைப்பது

மனதுக்குக் கடினமான காரியம்

மனதை வளைப்பதோ

உடலுக்குச் சொடுக்கும் செயல்

மனம் சொல்வதை

உடல் ஓரளவே கேட்கும்

ஆனால் உடல் சொல்வதை

மனம் கேட்டே ஆகவேண்டும்

உண்பதைத் தள்ளிப்போடும் மனதால்

உட்தள்ளிய உணவைச்

செரிக்காமல் நிறுத்தமுடியுமா

உடம்பின் தேவைகளை

மனம் தள்ளிப் போட்டாலும்

துளித்துளியாய் உயிரிழக்காமல்

தவிர்த்துப் போடமுடியுமா

மனம் பறக்கச் சொன்னால்

உடல் பறந்துவிடுமா

உடல்

உறங்கச் சொல்லிக் கேட்கும்

மனம் மறுத்தால்

தானே எடுத்துக்கொள்ளும்

பிடிவாதமாய் மறுத்தால்

மனதைப் பைத்தியமாக்கிவிட்டு

எடுத்துக்கொள்ளும்

உருவ உடலுக்கும் அருவ மனதுக்கும்

உயிர்தான் முடிச்செனினும்

மனமிருப்பதும் உயிரிருப்பதும்

உடலிருக்கும் வரைதானே

ஒற்றைச் சதைத் துளியாய்

கருவறை விழுந்தபோதுதான்

உயிர் வந்தது - பின்

உடல் வளர வளரத்தான்

மனம் வந்தது.

நீ என்பதும் நான் என்பதும்

உடல்தான் உடல்தான்

உயிர் என்பதும் உள்ளம் என்பதும்

உடலின் பண்புதான்